Το βράδυ της 14ης Αυγούστου 2014, το μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός στο παραθαλάσσιο Στρατώνι της Χαλκιδικής είναι η συναυλία του απολαυστικού Τόνι Σφήνου. Ο performer με τη γνωστή ανέμελη εσάνς των 70's, τραγουδάει μπροστά στο ενθουσιώδες νεαρό πολυπληθές κοινό που έχει κατακλύσει τον χώρο γνωστού μπιτς μπαρ της περιοχής. Ανάμεσα σε διάφορα χαριτωμένα της πρόζας του, ο Σφήνος κάποια στιγμή αναφωνεί, «θα τα παρατήσω όλα στην Αθήνα και θα έρθω να δουλέψω στα ορυχεία, εκεί ψηλά», γνωρίζοντας την αποθέωση από τους παρευρισκόμενους.
Αντίθετα, λίγο πριν, ένας από τους θεατές της συναυλίας, είχε λάβει την προειδοποίηση από την υπάλληλο του μπιτς μπαρ τη στιγμή που του έκοβε το εισιτήριο: «βγάλτο αυτό που φοράς, θα έχεις πρόβλημα». Αιτία, ήταν ένα μπλουζάκι με το σήμα «SOS Xαλκιδική» που φορούσε ο νεαρός θεατής, και το οποίο αναγκάστηκε να βγάλει προκειμένου να εισέλθει στον χώρο. Γιατί άραγε;
Και για ποιο λόγο ο λαοφιλής καλλιτέχνης να θυμόταν ξαφνικά να φύγει από την Αθήνα και να πάει στη Χαλκιδική για να γίνει μεταλλωρύχος, εάν δεν είχε προηγηθεί συμφωνία με τους υπεύθυνους της εκδήλωσης;
Το Στρατώνι είναι η έδρα της «Ελληνικός Χρυσός» η οποία είναι γνωστό ότι «ταϊζει» την τοπική κοινωνία με διάφορους τρόπους , ως αντάλλαγμα για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες εξύρυξης στο όρος Κάκαβος και επεξεργασίας του μεταλλεύματος σε εργοστάσιο στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι δεδομένο ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του χωριού απασχολείται και ζει από το ορυχείο. Οπως, δεδομένες είναι επίσης και οι υποτροφίες, τα έργα και οι εκδηλώσεις που γίνονται υπό τη σκέπη της ελληνοκαναδικής κοινοπραξίας η οποία εκμεταλλεύεται πλέον τα προϊόντα της εξόρυξης με τρόπους που έχουν προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις από την επιστημονική κοινότητα.
Μόλις τις προηγούμενες ημέρες η Εθνική Επιτροπή Υδάτων τόνιζε σε μελέτη της, ότι υπάρχει σοβαρή υποβάθμιση των υδατικών συστημάτων και της ποιότητας των νερών η οποία οφείλεται στις μεταλλευτικές δραστηριότητες και ταυτόχρονα εκτιμά ότι δεν θα ολοκληρωθούν τα έργα αποκατάστασης.
Ισως για αυτό τον λόγο η εταιρεία να δείχνει τόσο αυξημένη «κοινωνική ευθύνη», ενώ θα μπορούσε απλώς να αισθάνεται υπερήφανη και μόνο για το γεγονός ότι σε μία περιοχή με υψηλότατη ανεργία δίνει ψωμί σε 2000 οικογένειες.
Ισως αντίστοιχα, γι αυτό το λόγο, κάποιοι επαγγελματίες της περιοχής να νιώθουν αυξημένη ευθύνη να τονίζουν σε νέους που φορούν μπλούζα «SOS Χαλκιδική», ότι «θα έχουν πρόβλημα». Κανείς φυσικά δεν μπορεί να αποδείξει ότι η Ελληνική Χρυσός χρηματοδοτεί το κουκούλωμα του εγκλήματος που διαπράτει σε βάρος χιλιάδων κατοίκων της Χαλκιδικής με τις ευλογίες και την προκλητική στήριξη των μνημονιακών κυβερνήσεων. Κανείς όμως δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν το κάνει υπόγεια - πέρα από τα συνήθη δωράκια υπό τη μορφή «ευγενικής χορηγίας».
Το σίγουρο -και αποδεδειγμένο- είναι ότι το δικαίωμα στην ασυδοσία που έχουν παραχωρήσει στην εταιρεία οι κυβερνώντες (και η προηγούμενη -τουλάχιστον- δημοτική αρχή), θέτει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Ζωή που σε καμία περίπτωση δεν αποτιμάται οικονομικά όπως μια αρπαχτή - συναυλία - τσίρκο του Τόνι Σφήνου.
