Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Η πρώτη Ελληνίδα πρωθυπουργός


Αυτή η σεβάσμια κυρία θα γίνει σύμφωνα με το κολοβό Σύνταγμά μας υπηρεσιακή πρωθυπουργός τώρα που θα προκηρυχτούν εκλογές. Και θα καμαρώνουμε κιόλας για την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της Ελλάδας, έστω και υπηρεσιακή. Πριν όμως πιάσουν την αγιαστούρα και αρχίσουν να την αποθεώνουν τα κανάλια της διαπλοκής, ας δούμε ποια είναι αυτή η κυρία και τι εκπροσωπεί.
Η Βασιλική Θάνου-Χριστοφίλου προήχθη νύχτα (κυριολεκτικά - στις τρεις τα ξημερώματα) σε πρόεδρο του Αρείου Πάγου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παρακάμπτοντας τρεις αρχαιότερους αντιπροέδρους στην επετηρίδα. Προφανώς, σε αυτό έπαιξε ρόλο η «αντιστασιακή» δράση της από τα αριστερά απέναντι στην κυβέρνηση Σαμαρά, όταν για παράδειγμα κατήγγειλε την τρόικα ως ιεροεξεταστή των δικαστικών λειτουργών την περίοδο που κυριολεκτικά τους ανέκρινε για τον αριθμό των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Ομως όλα αυτά ξεχάστηκαν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπλήρωσε το γραμμάτιο.
Κυρίως όμως, είναι αυτή που αμέσως μετά το δημοψήφισμα, και υπό τη νέα της ιδιότητα, έσπευσε να στείλει επιστολή στους ομολόγους της των ευρωπαϊκών δικαστηρίων με την οποία ερμήνευε -επειδή έτσι γούσταρε- το 61%, όχι σαν άρνηση στο ευρώ (αλίμονο), αλλά σαν «άρνηση στη λιτότητα», μέσα όμως στο ευρώ. Ετσι το είδε η κυρία. Ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου βέβαια, δεν είδε κανένα άλλο πρόβλημα στον τρόπο που ασκείται η εξουσία, γιατί αυτή είναι η αποστολή του Αρείου Πάγου. Να νομιμοποιεί την αυθαιρεσία της εξουσίας όποτε η εξουσία ένιωθε να απειλείται από τον λαό. Γι αυτό και ιδρυτής του (ή υβριστής του σε σύγκριση με τον Αρειο Πάγο της αρχαίας Αθήνας), ήταν ο Οθωνας. Για να επιβάλει τις αποφάσεις του βαυαροκρατίας στους ραγιάδες. Για αυτό έδωσε και τα κλειδιά στους ναζί στην Κατοχή. Για αυτό έδωσε και τις ευλογίες του στη Χούντα.  Οποια βρωμοδουλειά σχεδίαζε η ξενόδουλη εξουσία στην Ελλάδα, πάντα υπήρχε ο Αρειος Πάγος να την ξεπλένει. Ο Αρειος Πάγος ήταν πάντα στην κορυφή της σαπίλας του ήδη σάπιου δικαιϊκού συστήματος στην Ελλάδα. Για αυτό και πρέπει να ξηλωθεί πατόκορφα μαζί με τα άλλα δύο διεφθαρμένα αδερφάκια του, το ΣτΕ και το Ελεγκτικό Συνέδριο, όταν και αν ο λαός επιβάλει τη θέλησή του σε αυτή τη χώρα ύστερα από 2500 χρόνια ανελευθερίας.