Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Το χαμόγελο της χρεοκοπίας

«Kαι πως θα ζούμε; Πως θα πληρώσουμε τους δημόσιους υπαλλήλους; Το δώρο του Πάσχα; Σαν χορός του Ζαλόγγου μου φαίνεται όλο αυτό κ. Λαπαβίτσα, θα πιαστούμε χέρι χέρι και θα πηδάμε όλοι μαζί».
Η φωνή και το χαμόγελο «συμπάθειας» του Γιάννη Πρετεντέρη προς τον καθηγητή οικονομικών Κώστα Λαπαβίτσα, φώτιζαν την οθόνη καθώς στο διπλανό παράθυρο ο ευρωβουλευτής της Ντόρας Θόδωρος Σκυλακάκης προειδοποιούσε με ύφος σοβαρό: «την επόμενη μέρα μετά την κήρυξη παύσης πληρωμών η ΕΚΤ θα σταματήσει να δίνει λεφτά στις ελληνικές τράπεζες. Και αυτό θα σημάνει μαζικό έμφραγμα στην οικονομία. Θα βρεθούμε στο -25% ΑΕΠ»!
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστική εικόνα για την τακτική με την οποία κουκουλώνεται κάθε φωνή διαμαρτυρίας και προσπάθειας αποκάλυψης των ευθυνών της κομματικής χούντας, από τον τρόπο με τον οποίο ο Πρετεντέρης και η «πολυκομματική» παρέα του, αντιμετώπισαν τον καταξιωμένο οικονομολόγο και υπέρμαχο της δημιουργίας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου Κώστα Λαπαβίτσα, στην «Ανατροπή» της 18ης Απριλίου. Αξίζει να δείτε το τρίτο μέρος της εκπομπής από το site του Mega για να καταλάβετε τι εννοώ. Στον τηλεοπτικό αέρα μιας εκπομπής που φιλοξενεί συνέχεια τα ίδια πρόσωπα, τα οποία αισθάνονται το στούντιο δεύτερο σπίτι τους και έχουν αναγάγει σε επιστήμη την τέχνη του μηδενισμού και της πολιτικής αντιπαράθεσης χωρίς ουσία, ευγενικές προσωπικότητες και χαρακτήρες χαμηλών τόνων -όπως του κ. Λαπαβίτσα- που προσπαθούν να αρθρώσουν έναν συγκροτημένο λόγο, πνίγονται στην ειρωνία, τις χιλιοειπωμένες δικαιολογίες και τα ασφυκτικά χρονικά όρια. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για ένα εγχείρημα το οποίο βρίσκεται ακόμα στη διαδικασία της σύλληψης και της κεντρικής ιδέας. Μέσα σε 10 λεπτά οι εκπρόσωποι του πολιτικού κατεστημένου -και του ΚΚΕ ασφαλώς- που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό χάλι, απέρριψαν δια βοής τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου με τη δικαιολογία ότι είναι «ένας πολύ δύσκολος δρόμος για να τον περπατήσουμε» όπως είπε και ο Πρετεντέρης και ότι «το δημόσιο χρέος οφείλεται κατά βάση σε ρουσφέτια» όπως προκλητικά βάλθηκε να μας πείσει ο Σκυλακάκης, ενώ αμφότεροι αντιμετώπισαν τον ίδιο τον κ. Λαπαβίτσα σαν μικρό παιδί που προτρέπει τους γονείς του να κάνουν τρέλες αλλά εκείνοι είναι σοβαροί άνθρωποι και αισθάνονται άβολα ακόμα και να το συζητούν. 
Προτιμούν ασφαλώς τον «εύκολο» δρόμο της περικοπής δαπανών από την υγεία και τις δημόσιες επενδύσεις, της συγχώνευσης δημόσιων σχολείων και της φοροεισπρακτικής επιδρομής στα μικρά και μεσαία εισοδήματα με τα οποία άλλωστε δεν έχουν καμία σχέση.
Είναι πάντως φανερό ότι η διαπίστωση του «ανέφικτου» της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου είναι απλώς το πρόσχημα και η κορυφή του παγόβουνου. Η απόρριψη κάθε συζήτησης προς αυτή την κατεύθυνση, στην πραγματικότητα έχει να κάνει με τον φόβο για το ξεσκέπασμα των ευθυνών και των εγκλημάτων κατά της χώρας από αυτούς που σήμερα διαλύουν τον κοινωνικό ιστό στο όνομα της σωτηρίας της.
Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν με κάθε μέσο να πείσουν τους πολίτες ότι το σύνολο του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας είναι έγκλημα συλλογικό στο οποίο συμμετείχαμε όλοι και στον ίδιο βαθμό. Τρέμουν στο ενδεχόμενο να ακούσουν το όνομά τους ανάμεσα σε εκείνα, των οποίων η υπογραφή έχει πέσει φαρδιά - πλατιά σε κρατικές συμβάσεις και συμφωνίες που εκτίναξαν το χρέος της Ελλάδας και στις οποίες ο απλός Έλληνας πολίτης όχι απλώς δεν συμμετείχε αλλά δεν ενημερώθηκε στο ελάχιστο. Βλέπουν εφιάλτες στη σκέψη των αποκαλύψεων ότι τα εκατομμύρια ευρώ από τις μαύρες τρύπες των εξοπλισμών, των προμηθειών και των δημόσιων έργων, θα βρεθούν στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και στις off shore εταιρείες των φίλων τους.
Όταν υπάρχουν δημόσια έργα που υπερέβησαν τους προϋπολογισμούς έως και 100%, κανείς από όλους αυτούς δεν έχει δικαιώμα να αρνείται τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου.
Όταν υπάρχει δρόμος που κόστισε 65 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο τη στιγμή που οι γερμανικές autobahn είναι τρεις φορές φθηνότερες, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ζητάει τα ρέστα από τον Ελληνικό λαό.
Όταν υπερτιμολογούνταν υγειονομικά υλικά από «πράσινες» και «γαλάζιες» διοικήσεις νοσοκομείων για να χτίζουν βίλες οι ημέτεροι κοτζαμπάσηδες ο ελληνικός λαός τους έδινε και φακελάκι για μία εγχείρηση.
Όταν τα ξεπουλημένα ΜΜΕ συμμετείχαν στο μεγάλο φαγοπότι με δανεικά, τυφλώνοντας τον μέσο έλληνα με στημένη ενημέρωση και χαμηλού επιπέδου ψυχαγωγία, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να συνεχίσουν να νέμονται τις δημόσιες συχνότητες και να τις έχουν μετατρέψει σε μαγαζάκια τους.
Όταν η αυθάδεια του λόγου αγγίζει τα όρια της αλητείας, η αντίδραση με έργα είναι χρέος κάθε ελεύθερου πολίτη. Ούτε ένας από αυτούς που συμμετείχαν στο εθνικό ναυάγιο από υπουργικές και βουλευτικές θέσεις τα τελευταία 30 χρόνια, δεν έχει δικαίωμα να μιλά και να δίνει κατευθύνσεις για τη σωτηρία της χώρας.
Υπογράψτε την έκκληση για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους. Εκτός και αν βλέπετε καλύτερη λύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου