Προ των ευθυνών του θέτει το έθνος για το κακό που θα μας βρει οσονούπω, η εκπομπή Έρευνα του Mega. O Παύλος Τσίμας είναι ένας ανήσυχος δημοσιογράφος με νέες ιδέες, ίδιες μεταξύ τους. Με το ανατριχιαστικό σλόγκαν «Η ζωή χωρίς το ευρώ» (μπρρρ!!!!) ο έγκριτος ρεπόρτερ παρουσιάζει σε ένα ντοκιμαντέρ ντυμένο με εικόνες από τιγκαρισμένα νοσοκομεία, ουρές δημόσιων υπηρεσιών και μπακάλικα της δεκαετίας του '60, πόσο άθλια και μίζερη θα είναι η ζωή μας χωρίς το νόμισμα, χάρη στο οποίο ο απλός έλληνας εργαζόμενος γνώρισε την Porsche Cayenne, τα Spa, τα Cοhiba και το Cardhu αλλά ξέχασε να λέει καλημέρα στον γείτονά του, έμαθε να μισεί τους μετανάστες και να ρίχνει τις ευθύνες για όλα στους άλλους.
Το νόμισμα, χάρη στο οποίο γιγαντώθηκε ο παρασιτικός καταναλωτισμός και που σε μία δεκαετία πρόλαβε να κάνει κροίσους τους πρώην πλούσιους επενδυτές, εργολάβους, εφοπλιστές, εκδότες και λαμόγια.
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα ειναι η ζωή χωρίς το ευρώ, ακόμα και αν έχει την ατυχία να ενημερώνεται από τύπους σαν τον Τσίμα οι οποίοι, συνεχώς τον ταίζουν -με το αζημίωτο φυσικά- εικόνες τριτοκοσμικές λες και τέτοιες δεν μπορεί κανείς να βρει στην καρδιά της ευρωζώνης. Κανείς επίσης δεν μπορεί να προβλέψει πόσο τραγικές θα είναι οι συνέπειες της παραμονής της χώρας στο ευρώ αφού οι λιγοστές φωνές που ακούγονται κάτω από τον ήχο των φερεφώνων, προειδοποιούν εδώ και χρόνια για αυτά που ζούμε σήμερα και για τα χειρότερα που έρχονται, όχι μόνο πια για τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα όσο -και κυρίως- για την άλλοτε ευνοημένη και ευφησυχασμένη μεσαία τάξη η οποία για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση, σε απόλυτους αριθμούς καταρρέει.
Ο κ. Τσίμας βέβαια δεν ανήκει στη μεσαία τάξη οπότε έχει κάθε λόγο να προπαγανδίζει για λογαριασμό των αφεντικών του που τον χρυσοπληρώνουν, την «ανάγκη» να παραμείνει η ελληνική οικονομία εντός του φαύλου κύκλου της ευρωζώνης. Όπλο του, οι εικόνες τρόμου και οι μαρτυρίες «ειδικών» που επισημαίνουν σε όλους τους τόνους πόσο καταστροφική θα ήταν για τη χώρα η έξοδος από το ευρώ. Ευτυχώς που η έννοια «χώρα» για αυτόν και τους ομοίους του δεν έχει καμία σχέση με τη «χώρα» των απλών ελλήνων.
Κανείς λοιπόν -ούτε ο κ. Τσίμας- δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα είναι η ζωή χωρίς το ευρώ. Φυσικά όλοι μπορούν να φανταστούν πως θα ήταν η ζωή χωρίς τον κ. Τσίμα.
Το νόμισμα, χάρη στο οποίο γιγαντώθηκε ο παρασιτικός καταναλωτισμός και που σε μία δεκαετία πρόλαβε να κάνει κροίσους τους πρώην πλούσιους επενδυτές, εργολάβους, εφοπλιστές, εκδότες και λαμόγια.
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα ειναι η ζωή χωρίς το ευρώ, ακόμα και αν έχει την ατυχία να ενημερώνεται από τύπους σαν τον Τσίμα οι οποίοι, συνεχώς τον ταίζουν -με το αζημίωτο φυσικά- εικόνες τριτοκοσμικές λες και τέτοιες δεν μπορεί κανείς να βρει στην καρδιά της ευρωζώνης. Κανείς επίσης δεν μπορεί να προβλέψει πόσο τραγικές θα είναι οι συνέπειες της παραμονής της χώρας στο ευρώ αφού οι λιγοστές φωνές που ακούγονται κάτω από τον ήχο των φερεφώνων, προειδοποιούν εδώ και χρόνια για αυτά που ζούμε σήμερα και για τα χειρότερα που έρχονται, όχι μόνο πια για τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα όσο -και κυρίως- για την άλλοτε ευνοημένη και ευφησυχασμένη μεσαία τάξη η οποία για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση, σε απόλυτους αριθμούς καταρρέει.
Ο κ. Τσίμας βέβαια δεν ανήκει στη μεσαία τάξη οπότε έχει κάθε λόγο να προπαγανδίζει για λογαριασμό των αφεντικών του που τον χρυσοπληρώνουν, την «ανάγκη» να παραμείνει η ελληνική οικονομία εντός του φαύλου κύκλου της ευρωζώνης. Όπλο του, οι εικόνες τρόμου και οι μαρτυρίες «ειδικών» που επισημαίνουν σε όλους τους τόνους πόσο καταστροφική θα ήταν για τη χώρα η έξοδος από το ευρώ. Ευτυχώς που η έννοια «χώρα» για αυτόν και τους ομοίους του δεν έχει καμία σχέση με τη «χώρα» των απλών ελλήνων.
Κανείς λοιπόν -ούτε ο κ. Τσίμας- δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα είναι η ζωή χωρίς το ευρώ. Φυσικά όλοι μπορούν να φανταστούν πως θα ήταν η ζωή χωρίς τον κ. Τσίμα.