Όσοι πίστευαν ότι τα πυρά εναντίον του «αντιμνημονιακού μπλοκ», έπαυσαν με το ναυάγιο των προσπαθειών για συγκρότηση «κυβέρνησης σωτηρίας», ήδη διαπιστώνουν ότι δεν έχουν δει τίποτα.
Το σχέδιο συν-ενοχοποίησης όσων είπαν «όχι» σε ένα κυβερνητικό σχήμα με ανθρωπιστικό μανδύα, το οποίο θα συνέχιζε την επιδρομή του μνημονίου στην ελληνική κοινωνία, μπορεί να απέτυχε. Ο αγώνας όμως, των χρεοκοπημένων ΜΜΕ για να επιβάλλουν τη χούντα των αγορών οι οποίες θα σώσουν εκείνα και θα εξαθλιώσουν όλους τους υπόλοιπους, συνεχίζεται με μεγαλύτερη λύσσα. Είναι ζήτημα επιβίωσης.
Το οξύμωρο, είναι ασφαλώς ότι για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ανησυχούν όλοι εκείνοι που διατηρούν τεράστια κεφάλαια έξω από την ελληνική οικονομία. Εφοπλιστές, επιχειρηματίες και μεγαλέμποροι των μονοπολίων, εργολάβοι δημόσιων έργων και εκδότες, αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της παρασιτικής οικονομίας που αφού διέλυσε κάθε παραγωγική δυνατότητα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ευρώ, τώρα κόπτεται για την παραμονή της «στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπλοκ».
Φυσικά η ανησυχία τους εκφράζει μόνο τον φόβο για τη δική τους επιβίωση η οποία βασίζεται στη συναλλαγή με τους πολιτικούς τους συνεργάτες. Η δήθεν «μαφία της δραχμής» δεν είναι άλλη από το συνεχώς αυξανόμενο κομμάτι του πλυθησμού που πείθεται ότι η μόνη διέξοδος από την οικονομική εξαθλίωση είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, παράλληλα με τις αναγκαίες υποστηρικτικές πολιτικές για αυτή τη μετάβαση.
Από το βράδυ της 15ης Μαίου έχει αρχίσει η επιχείρηση συκοφάντησης της Αριστεράς στο σύνολό της μέσα από τη δίκαιη και άδικη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά δεν συμφωνώ καν με τη βασική θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Και αυτό διότι με τα σημερινά δεδομένα, παραμονή στο ευρώ, σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Συνέχιση της πολιτικής που επιτίθεται ανελέητα στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνικής πυραμίδας, συνέχιση της επιδρομής στα εργασιακά δικαιώματα, γκρέμισμα σε ό,τι έχει απομείνει από κράτος πρόνοιας, δημόσια παιδεία,
υγεία και ασφάλεια.
Είμαι σίγουρος ότι οι οικονομικοί επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν. Και είναι βέβαιο ότι εφόσον εκλεγούν, πολύ σύντομα θα βρουν μπροστά τους αυτή την πραγματικότητα. Ότι δηλαδή, οι ουσιαστικές ενέργειες μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης ενάντια στα μνημόνια και τις ληστρικές δανειακές συμβάσεις θα φέρουν πολύ σύντομα το τραπεζικό σύστημα σε αδιέξοδο εντός του ευρώ.
Πιθανόν, αυτό το ενδεχόμενο σκόπιμα να αποκρύπτεται για ψηφοθηρικούς λόγους από τους επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να του συγχωρήσω ένα τόσο μεγάλο προεκλογικό ψέμα. Σίγουρα όμως δεν θα συγχωρούσα σε κανέναν - ούτε στον Αλέξη Τσίπρα - να κάνει πίσω όταν η Ιστορία τον καλέσει να αποφασίσει.
Το σχέδιο συν-ενοχοποίησης όσων είπαν «όχι» σε ένα κυβερνητικό σχήμα με ανθρωπιστικό μανδύα, το οποίο θα συνέχιζε την επιδρομή του μνημονίου στην ελληνική κοινωνία, μπορεί να απέτυχε. Ο αγώνας όμως, των χρεοκοπημένων ΜΜΕ για να επιβάλλουν τη χούντα των αγορών οι οποίες θα σώσουν εκείνα και θα εξαθλιώσουν όλους τους υπόλοιπους, συνεχίζεται με μεγαλύτερη λύσσα. Είναι ζήτημα επιβίωσης.
Το οξύμωρο, είναι ασφαλώς ότι για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ανησυχούν όλοι εκείνοι που διατηρούν τεράστια κεφάλαια έξω από την ελληνική οικονομία. Εφοπλιστές, επιχειρηματίες και μεγαλέμποροι των μονοπολίων, εργολάβοι δημόσιων έργων και εκδότες, αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της παρασιτικής οικονομίας που αφού διέλυσε κάθε παραγωγική δυνατότητα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ευρώ, τώρα κόπτεται για την παραμονή της «στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπλοκ».
Φυσικά η ανησυχία τους εκφράζει μόνο τον φόβο για τη δική τους επιβίωση η οποία βασίζεται στη συναλλαγή με τους πολιτικούς τους συνεργάτες. Η δήθεν «μαφία της δραχμής» δεν είναι άλλη από το συνεχώς αυξανόμενο κομμάτι του πλυθησμού που πείθεται ότι η μόνη διέξοδος από την οικονομική εξαθλίωση είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, παράλληλα με τις αναγκαίες υποστηρικτικές πολιτικές για αυτή τη μετάβαση.
Από το βράδυ της 15ης Μαίου έχει αρχίσει η επιχείρηση συκοφάντησης της Αριστεράς στο σύνολό της μέσα από τη δίκαιη και άδικη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά δεν συμφωνώ καν με τη βασική θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Και αυτό διότι με τα σημερινά δεδομένα, παραμονή στο ευρώ, σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Συνέχιση της πολιτικής που επιτίθεται ανελέητα στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνικής πυραμίδας, συνέχιση της επιδρομής στα εργασιακά δικαιώματα, γκρέμισμα σε ό,τι έχει απομείνει από κράτος πρόνοιας, δημόσια παιδεία,
υγεία και ασφάλεια.
Είμαι σίγουρος ότι οι οικονομικοί επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν. Και είναι βέβαιο ότι εφόσον εκλεγούν, πολύ σύντομα θα βρουν μπροστά τους αυτή την πραγματικότητα. Ότι δηλαδή, οι ουσιαστικές ενέργειες μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης ενάντια στα μνημόνια και τις ληστρικές δανειακές συμβάσεις θα φέρουν πολύ σύντομα το τραπεζικό σύστημα σε αδιέξοδο εντός του ευρώ.
Πιθανόν, αυτό το ενδεχόμενο σκόπιμα να αποκρύπτεται για ψηφοθηρικούς λόγους από τους επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να του συγχωρήσω ένα τόσο μεγάλο προεκλογικό ψέμα. Σίγουρα όμως δεν θα συγχωρούσα σε κανέναν - ούτε στον Αλέξη Τσίπρα - να κάνει πίσω όταν η Ιστορία τον καλέσει να αποφασίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου