Το χαμόγελο της χρεοκοπίας

«Kαι πως θα ζούμε; Πως θα πληρώσουμε τους δημόσιους υπαλλήλους; Το δώρο του Πάσχα; Σαν χορός του Ζαλόγγου μου φαίνεται όλο αυτό κ. Λαπαβίτσα, θα πιαστούμε χέρι χέρι και θα πηδάμε όλοι μαζί».
Η φωνή και το χαμόγελο «συμπάθειας» του Γιάννη Πρετεντέρη προς τον καθηγητή οικονομικών Κώστα Λαπαβίτσα, φώτιζαν την οθόνη καθώς στο διπλανό παράθυρο ο ευρωβουλευτής της Ντόρας Θόδωρος Σκυλακάκης προειδοποιούσε με ύφος σοβαρό: «την επόμενη μέρα μετά την κήρυξη παύσης πληρωμών η ΕΚΤ θα σταματήσει να δίνει λεφτά στις ελληνικές τράπεζες. Και αυτό θα σημάνει μαζικό έμφραγμα στην οικονομία. Θα βρεθούμε στο -25% ΑΕΠ»!
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστική εικόνα για την τακτική με την οποία κουκουλώνεται κάθε φωνή διαμαρτυρίας και προσπάθειας αποκάλυψης των ευθυνών της κομματικής χούντας, από τον τρόπο με τον οποίο ο Πρετεντέρης και η «πολυκομματική» παρέα του, αντιμετώπισαν τον καταξιωμένο οικονομολόγο και υπέρμαχο της δημιουργίας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου Κώστα Λαπαβίτσα, στην «Ανατροπή» της 18ης Απριλίου. Αξίζει να δείτε το τρίτο μέρος της εκπομπής από το site του Mega για να καταλάβετε τι εννοώ. Στον τηλεοπτικό αέρα μιας εκπομπής που φιλοξενεί συνέχεια τα ίδια πρόσωπα, τα οποία αισθάνονται το στούντιο δεύτερο σπίτι τους και έχουν αναγάγει σε επιστήμη την τέχνη του μηδενισμού και της πολιτικής αντιπαράθεσης χωρίς ουσία, ευγενικές προσωπικότητες και χαρακτήρες χαμηλών τόνων -όπως του κ. Λαπαβίτσα- που προσπαθούν να αρθρώσουν έναν συγκροτημένο λόγο, πνίγονται στην ειρωνία, τις χιλιοειπωμένες δικαιολογίες και τα ασφυκτικά χρονικά όρια. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για ένα εγχείρημα το οποίο βρίσκεται ακόμα στη διαδικασία της σύλληψης και της κεντρικής ιδέας. Μέσα σε 10 λεπτά οι εκπρόσωποι του πολιτικού κατεστημένου -και του ΚΚΕ ασφαλώς- που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό χάλι, απέρριψαν δια βοής τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου με τη δικαιολογία ότι είναι «ένας πολύ δύσκολος δρόμος για να τον περπατήσουμε» όπως είπε και ο Πρετεντέρης και ότι «το δημόσιο χρέος οφείλεται κατά βάση σε ρουσφέτια» όπως προκλητικά βάλθηκε να μας πείσει ο Σκυλακάκης, ενώ αμφότεροι αντιμετώπισαν τον ίδιο τον κ. Λαπαβίτσα σαν μικρό παιδί που προτρέπει τους γονείς του να κάνουν τρέλες αλλά εκείνοι είναι σοβαροί άνθρωποι και αισθάνονται άβολα ακόμα και να το συζητούν. 
Προτιμούν ασφαλώς τον «εύκολο» δρόμο της περικοπής δαπανών από την υγεία και τις δημόσιες επενδύσεις, της συγχώνευσης δημόσιων σχολείων και της φοροεισπρακτικής επιδρομής στα μικρά και μεσαία εισοδήματα με τα οποία άλλωστε δεν έχουν καμία σχέση.
Είναι πάντως φανερό ότι η διαπίστωση του «ανέφικτου» της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου είναι απλώς το πρόσχημα και η κορυφή του παγόβουνου. Η απόρριψη κάθε συζήτησης προς αυτή την κατεύθυνση, στην πραγματικότητα έχει να κάνει με τον φόβο για το ξεσκέπασμα των ευθυνών και των εγκλημάτων κατά της χώρας από αυτούς που σήμερα διαλύουν τον κοινωνικό ιστό στο όνομα της σωτηρίας της.
Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν με κάθε μέσο να πείσουν τους πολίτες ότι το σύνολο του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας είναι έγκλημα συλλογικό στο οποίο συμμετείχαμε όλοι και στον ίδιο βαθμό. Τρέμουν στο ενδεχόμενο να ακούσουν το όνομά τους ανάμεσα σε εκείνα, των οποίων η υπογραφή έχει πέσει φαρδιά - πλατιά σε κρατικές συμβάσεις και συμφωνίες που εκτίναξαν το χρέος της Ελλάδας και στις οποίες ο απλός Έλληνας πολίτης όχι απλώς δεν συμμετείχε αλλά δεν ενημερώθηκε στο ελάχιστο. Βλέπουν εφιάλτες στη σκέψη των αποκαλύψεων ότι τα εκατομμύρια ευρώ από τις μαύρες τρύπες των εξοπλισμών, των προμηθειών και των δημόσιων έργων, θα βρεθούν στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και στις off shore εταιρείες των φίλων τους.
Όταν υπάρχουν δημόσια έργα που υπερέβησαν τους προϋπολογισμούς έως και 100%, κανείς από όλους αυτούς δεν έχει δικαιώμα να αρνείται τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου.
Όταν υπάρχει δρόμος που κόστισε 65 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο τη στιγμή που οι γερμανικές autobahn είναι τρεις φορές φθηνότερες, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ζητάει τα ρέστα από τον Ελληνικό λαό.
Όταν υπερτιμολογούνταν υγειονομικά υλικά από «πράσινες» και «γαλάζιες» διοικήσεις νοσοκομείων για να χτίζουν βίλες οι ημέτεροι κοτζαμπάσηδες ο ελληνικός λαός τους έδινε και φακελάκι για μία εγχείρηση.
Όταν τα ξεπουλημένα ΜΜΕ συμμετείχαν στο μεγάλο φαγοπότι με δανεικά, τυφλώνοντας τον μέσο έλληνα με στημένη ενημέρωση και χαμηλού επιπέδου ψυχαγωγία, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να συνεχίσουν να νέμονται τις δημόσιες συχνότητες και να τις έχουν μετατρέψει σε μαγαζάκια τους.
Όταν η αυθάδεια του λόγου αγγίζει τα όρια της αλητείας, η αντίδραση με έργα είναι χρέος κάθε ελεύθερου πολίτη. Ούτε ένας από αυτούς που συμμετείχαν στο εθνικό ναυάγιο από υπουργικές και βουλευτικές θέσεις τα τελευταία 30 χρόνια, δεν έχει δικαίωμα να μιλά και να δίνει κατευθύνσεις για τη σωτηρία της χώρας.
Υπογράψτε την έκκληση για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους. Εκτός και αν βλέπετε καλύτερη λύση.

Μαζί δουλεύατε

 
Μετριόφρων και σεμνός όπως πάντα εμφανίστηκε σε συνέντευξή του στη Χουριέτ, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Τουρκία ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος. «Οικονομικά και πολιτικά βλέπω την Τουρκία ισχυρή. Όταν οι Τούρκοι δούλευαν, εμείς τεμπελιάζαμε. Τώρα ζούμε τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης» είπε ο κ. Πάγκαλος προσπερνώντας με ταπεινότητα το γεγονός ότι την περίοδο που οι Τούρκοι δούλευαν, εργαζόταν και αυτός ίσως ακόμα σκληρότερα για να τους παραδώσει ως υπουργός εξωτερικών, τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Είναι νωπή άλλωστε η εντολή του να «πετάξουν έξω» από την πρεσβεία μας στο Ναϊρόμπι τον ηγέτη των κούρδων ο οποίος μπορεί να μη ζύγιζε όσο ο ίδιος αλλά τα κιλάκια του τα είχε και δεν θα ήταν εύκολο να τον σηκώσουν.

Για να μη θυμηθούμε τις άοκνες προσπάθειές του στο διπλωματικό θρίλερ των Ιμίων που κατέληξε στον θρίαμβο των γκρίζων ζωνών.

Ακόμα ο κ. Πάγκαλος δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη χρηματοπιστωτική κρίση τονίζοντας ότι «μετά την αγορά της Finansbank (από την Εθνική), κάποιοι εθνικιστές στην Ελλάδα ενοχλήθηκαν, αλλά σήμερα η Finansbank είναι μία από τις πιο επιτυχημένες επενδύσεις. Οι δικές μας τράπεζες είναι αποτυχημένες, αν πάρουν ως παράδειγμα τις τουρκικές θα συμμαζευτούν».

Με λίγα λόγια αν οι ελληνικές τράπεζες δηλώσουν ανοικτές στο ενδεχομενο εξαγοράς τους από ξένους ομίλους θα πάνε μπροστά - άλλωστε τον δρόμο έχει ανοίξει η ελληνική κυβέρνηση με κάθε περιουσιακό στοιχείο στο οποίο το δημόσιο έχει ποσοστό ιδιοκτησίας.

Ο κ. Πάγκαλος δικαιούται να πάρει μία θέση στο τουρκικό υπουργικό συμβούλιο ως ο πλέον εργατικός υπουργός της γείτονος και προπαγανδιστής των τουρκικών θέσεων στην Ελλάδα.

Οι Έλληνες τεμπέλιαζαν, ο Πάγκαλος ποτέ.

ΥΓ. Με αντανακλαστικά αξιοθαύμαστα για παχύδερμο ο αντιπρόεδρος έσπευσε να διαψεύσει όσα του αποδίδει η Χουριέτ. Προφανώς ο μαρτυριάρης Τούρκος δημοσιογράφος έσπασε το off the record, εκθέτωντας τον πατριώτη Πάγκαλο που ποτέ δεν θα έκανε απαξιωτικές δηλώσεις για τον ελληνικό λαό.

Νίκος Παπάζογλου 1948-2011

Επιστολή της οικογένειας Κάκαρη

Με το παρών γνωστοποιούμε πως ο Εμμ. Κάκαρης αποφυλακίσθηκε στις 12.04.2011 έπειτα από τριανταεφτά μέρες άδικης φυλάκισης στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τόσο το blog “pitsirikos” που πρώτο δημοσίευσε την αναφορά καθώς και όλα τα υπόλοιπα blogs που την αναδημοσίευσαν συμβάλλοντας σημαντικά στη γνωστοποίηση του θέματος και την ευαισθητοποίηση των αναγνωστών τους.
Σημαντική επίσης υπήρξε και η υποστήριξη όλων όσων συνέβαλλαν στην άσκηση πίεσης προς το ελληνικό προξενείο της Τζέντα στέλλοντας επιστολές. Το ενδιαφέρον τους υπήρξε καθοριστικό και αποτελεσματικό.
Ευχαριστούμε επίσης θερμά τον τύπο, τον τηλεοπτικό σταθμό alter και τον ραδιοφωνικό σταθμό “στο κόκκινο” που με το δημοσιογραφικό τους δυναμικό έδειξαν ενδιαφέρον και έδωσαν την απαραίτητη σοβαρότητα.
Τέλος ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η άμεση μεσολάβηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Κου Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος με ιδιαίτερο ζήλο και δική του πρωτοβουλία, άσκησε πίεση στους αρμόδιους.
Σας ευχαριστούμε θερμά, η οικογένεια.

Όλες οι τσούλες της γης

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και συγκίνηση έγινε δεκτή από τους φίλους του Παναθηναϊκού η ανακοίνωση για τη συναυλία - έρανο που θα πραγματοποιήσει η Άννα Βίσση με στόχο τη οικονομική διάσωση των ερασιτεχνικών τμημάτων του συλλόγου. Έτσι, η Παναθηναϊκή οικογένεια συσπειρώνεται γύρω από τους εφοπλιστές, τους εμπόρους πετρελαίου και τους φαρμακοβιομήχανους - παράγοντες των επαγγελματικών ομάδων της Πανάθας, οι οποίοι είναι απασχολημένοι με τη χρηματοδότηση του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ και δεν τους μένει μία, για τα τίμια πλην αντιεμπορικά αθλήματα της κολύμβησης, της πυγμαχίας και του πινγκ πονγκ. Έτσι η οπαδική βάση της ομάδας καλείται να αγοράσει το εισιτήριο για τη συναυλία της Αννούλας ώστε να πληρωθούν οι αθλητές οι οποίοι βλαστημούν την ώρα και τη στιγμή που δεν έγιναν ποδοσφαιριστές ή μπασκετμπολίστες.
Το ίδιο μοντέλο οικονομικής ενίσχυσης -αλλά με SMS- ακολουθεί και ο Ολυμπιακός. Ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι της Χαλυβουργικής, «βγαίνουν» ίσα - ίσα για να εξοφλήσουν τα εκατομμύρια των συμβολαίων του Ριέρα, του Τοροσίδη, του Τσίλντρες από πέρυσι και του Παπαλουκά, οπότε δεν τους περισσεύει φράγκο για τα άλλα τμήματα του συλλόγου και για τις ακαδημίες.

Συναυλίες για την οικονομική τους ενίσχυση, όμως, σχεδιάζουν και τα πολιτικά κόμματα τα οποία δεν μπορούν πια να υπολογίζουν στις μίζες των πολυεθνικών και των μεγαλοεργολάβων, δεδομένου ότι οι δουλειές τελείωσαν ενώ τα έσοδα από τα διόδια δεν φτάνουν πλέον ούτε για τσιγάρα. Το ΠΑΣΟΚ θα διοργανώσει μεγάλη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής για να του έρθει δωρεάν, με πρώτο όνομα τον σύζυγο της υφυπουργού Εργασίας Άννας Νταλάρα ο οποίος έχει ιστορία στη στήριξη των λαϊκών κινημάτων. Η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει να προκαλεί και θα διοργανώσει τη δική της συναυλία στον δρόμο, κλείνοντας για δύο ώρες την κάθοδο της λεωφόρου Συγγρού στο ύψος των νέων γραφείων της. Όπως και στην παρουσίαση του νέου σήματος του κόμματος πριν από μερικούς μήνες, ο Αντώνης Σαμαράς θέλησε να δώσει νεανικό αέρα στη συναυλία καλώντας ως διοργανωτή τη ΔΑΠ/ΝΔΦΚΓΤΠ η οποία έχει εμπειρία σε φιέστες, πάρτι και strip shows. Οι διοργανωτές απέκλεισαν χωρίς δεύτερη συζήτηση τον υποτονικό Σταμάτη Σπανουδάκη και έχουν ήδη πάρει το ok από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τα «Ζουζούνια» του Alter και το πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα «Lady Angy and the Godfathers». Γκεστ σταρ έχει επιλεχθεί ο Παναγιώτης Ψωμιάδης που μετά την καθαίρεσή του από το αξίωμα του Περιφερειάρχη Μακεδονίας, θα ερμηνεύσει αντάρτικα και ριζίτικα. Μετά το πέρας της συναυλίας οι φίλοι της ΝΔ μπορούν να συνεχίσουν της βραδυνή τους διασκέδαση στο γειτονικό «Σκυλάδικο VIP» ή να περάσουν απέναντι στο «Γυάλινο» για να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα του Τζίμη Πανούση και να εξισορροπήσουν ιδεολογικά. Επισημαίνουμε ότι με εντολή του ίδιου του κ. Σαμαρά απαγορεύεται αυστηρά σε στελέχη και φίλους του κόμματος να ξεχαρμανιάσουν επί πληρωμή στα τραβέλια που ενδημούν στην περιοχή. «Πηδάμε με την αξία μας ή δεν πηδάμε καθόλου» είναι πλέον το μότο στη ΝΔ.

Το ΚΚΕ δεν χρειάζεται να διοργανώνει συναυλίες, διότι πέραν των βουλευτικών μισθών που καταλήγουν στο Σπίτι του Λαού και των απολύσεων από την Τυποεκδοτική οι οποίες ελάφρυναν τον κομματικό προϋπολογισμό, σκέφτεται απλώς να αυξήσει από τα 2 ευρώ στα 2,70 την τιμή της μπύρας στα 253 φεστιβάλ που διοργανώνει η ΚΝΕ κάθε χρόνο σε όλη την επικράτεια.

Τη διέξοδο των συναυλιών με στόχο την οικονομική ενίσχυση, εξέτασαν προς στιγμήν και τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα της χώρας αλλά κρίθηκε ασύμφορη, καθώς οι αναγνώστες τους είναι πλέον λιγότεροι και από αυτούς που πάνε στα φεστιβάλ της ΚΝΕ. Έτσι η λύση που προωθείται είναι οι μαϊμού - απολύσεις δημοσιογράφων, τεχνικών και υπαλλήλων ώστε να διοργανωθούν συναυλίες υποστήριξης από τα σωματεία τους και να μοιραστούν τα έσοδα 50-50. Μετά θα τους ανακοίνωνεται ότι οι απολύσεις ήταν πραγματικές και ότι αυτά που έβγαλαν ήταν οι αποζημιώσεις τους.

Ελεήστε τον εκδότη!

«Αγαπητοί μας αναγνώστες.
Η τετραήμερη απεργία που κήρυξε η φίλη και σύμμαχος ΕΣΗΕΑ μας ξεβόλεψε λίγο αλλά την κατανοούμε γιατί έχουν και οι συνδικαλιστές τα προβλήματά τους και σε δύσκολες εποχές πρέπει να είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι. Δεν τα 'χουμε με τους συνδικαλιστές, αυτοί είναι φίλοι μας - με τους δημοσιογράφους τα 'χουμε. Εν πάσει περιπτώσει την Πέμπτη, πρώτη ημέρα της απεργίας, εκδόσαμε τις Κυριακάτικες και τις Σαββατιάτικες εφημερίδες καθώς και τα φύλλα της ημέρας. Οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρήκατε το DVD ή τον οδηγό μαγειρικής που προτιμάτε, για τα οποία άλλωστε και μας αγοράζετε. Έτσι θα μπορέσουμε και εμείς να περάσουμε ένα ξεκούραστο ΠΣΚ ο καθένας στο κότερό του, αφού με δύο μεροκάμματα βγάλαμε τρία φύλλα, κάτι που βεβαίως θα χρησιμοποιήσουμε εναντίον των δημοσιογράφων που ζητούν μη ελαστικοποίηση του ωραρίου και διατήρηση των ημερών εργασίας. Δεν είναι δυνατόν μια δουλειά που μπορεί να γίνει σε δύο ημέρες να την πληρώνουμε για πέντε - αυτό είναι έξω από κάθε επιχειρηματική λογική, πόσω μάλλον σε μία τέτοια οικονομική συγκυρία που κυνηγάμε το ευρώ με το τουφέκι και οι μετοχές των εταιρειών μας στο Χρηματιστήριο έχουν μπει σε επιτήρηση.
Εκεί όμως που ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας αγαπητοί αναγνώστες, για τη δική σας ενημέρωση και για τη δική μας τσέπη, είναι στις εφημερίδες της Δευτέρας. Όταν υπάρχει καλή θέληση και πείνα όλα γίνονται. Πείσαμε λοιπόν τους συντάκτες μας -δίνοντάς τους το αυξημένο Κυριακάτικο μεροκάματο- να έρθουν στη δουλειά τα ξημερώματα της Δευτέρας, όταν και λήγει η απεργία, ώστε να εκδώσουμε όλοι μαζί το φύλλο, το οποίο θα βρίσκεται στα σημεία πώλησης φρέσκο - φρέσκο κατά τις τέσσερις το απόγευμα. Ούτως ή άλλως για μας μία η άλλη είναι, αφού ήδη τους έχουμε «κόψει» δύο και τρια Κυριακάτικα μεροκάματα. Βάλτε και της Κυριακής του Πάσχα που επίσης το γλυτώνουμε... ζάχαρη ο Απρίλιος! Και αντί να μας ευχαριστούν που θα τους έχουμε και δωρεάν καφεδάκι και κουλούρι για να ανοίξει το μάτι, μας κατηγορούν και από πάνω. Αχάριστοι!
Καταγγέλουμε τους ψευτοεπαναστάτες δημοσιογράφους, που μας κατηγορούν ότι δήθεν θα βγάλουμε στα περίπτερα πατσαβούρες των 40 σελίδων, χωρίς καμία δημοσιογραφική ποιότητα, χωρίς ουσιαστικα καμία είδηση, απλά και μόνο για να κάνουμε επίδειξη δύναμης. Άλλωστε τα καλοπληρωμένα τσιράκια μας τα οποία αμολύσαμε στα γραφεία για να τους γνωστοποιήσουν με νόημα ότι «όποιος δεν θέλει, δεν έρχεται», μας είπαν ότι όλοι δέχτηκαν τις μεθοδεύσεις μας με σκυμμένα κεφάλια.
Καταγγέλουμε επίσης και όσους συναδέλφους (τρομάρα τους) εκδότες, επιμένουν ότι από σεβασμό στην απεργία και δήθεν σεβασμό σε εσάς δεν θα εκδόσουν φύλλα Δευτέρας. Υποκριτές! Εμείς τουλάχιστον μία ειλικρίνεια την έχουμε. Και μάλιστα, αυτό το όνομα λέμε να δώσουμε στην ταβέρνα που θα ανοίξουμε μόλις βάλουμε λουκέτο στις επιχειρήσεις μας.
Τέλος απευθυνόμαστε σε εσάς αγαπητοί μας αναγνώστες για να σας θέσουμε σε ετοιμότητα για όσες εκ του πονηρού επιθέσεις εξαπολύονται εναντίον μας ότι δήθεν σας κοροϊδεύουμε μπροστά στα μάτια σας, ότι σας φτύνουμε στη μούρη και ότι δεν δίνουμε δεκάρα για την ενημέρωσή σας παρά μόνο για την τσέπη μας. Σας απευθύνουμε έκκληση: Αγοράστε μας γιατί δεν υπάρχει μία. Είναι αλήθεια ότι τόσα χρόνια δεν δώσαμε τη δέουσα προσοχή στο αναγνωστικό μας κοινό και γλείφαμε αυτούς που μας έχωναν πακέτα με κρατικό χρήμα και μερίδιο από τα δημόσια έργα που έκλειναν. Αλλά πιστεύουμε ότι και εσείς στη θέση μας αυτό θα κάνατε.


Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Οι εκδότες της γειτονιάς σας»

Τακ τακ εσύ, τακ τακ εγώ

Διαβάζω στο εξαιρετικό κείμενο του Don Tapscott στον Guardian: «Κοινό σημείο των εξεγέρσεων στην Τυνησία, την Αίγυπτο και σε άλλα μέρη στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική είναι τα σπαραχτικά υψηλά ποσοστά ανεργίας των νέων. Στην ευρύτερη περιοχή το 24% των νέων δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Η ανεργία των νέων είναι εξίσου δεινή σε άλλα μέρη του κόσμου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι νέοι ηλικίας 16 έως 24 αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% του συνόλου των ανέργων, πράγμα που σημαίνει σχεδόν ένα εκατομμύριο νεαροί ενήλικες άνεργοι. Στην Ισπανία, πάνω από το 40% των νέων είναι άνεργοι. Στη Γαλλία το ποσοστό είναι πάνω από 20%, ενώ στις ΗΠΑ είναι 21%. Στη μία χώρα, μετά την άλλη, πολλοί νέοι εγκαταλείπουν την προσπάθεια για εύρεση εργασίας. Πρόσφατη έρευνα στη Βρετανία έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς νέους ηλικίας 18 - 25 ετών που ρωτήθηκαν, είπαν ότι σκέφτονται να μεταναστεύσουν, λόγω της έλλειψης προοπτικών απασχόλησης (...)

Οι κοινωνικές επαναστάσεις της δεκαετίας του '60 βασίστηκαν στη νεανική ελπίδα και ιδεολογία. Οι διαδηλωτές υπερασπίστηκαν την αντίθεση στους πολέμους και γιόρτασαν τον πολιτισμό της νεολαίας και την προοπτική για ένα νέο είδος κοινωνικής τάξης. Ο σημερινός ριζοσπαστισμός των νέων που σιγοβράζει, είναι πολύ διαφορετικός. Έχει τις ρίζες του όχι μόνο στην ανεργία, αλλά και στις ραγισμένες ελπίδες καθενός προσωπικά, στην κακομεταχείριση, και στην αδικία. Οι νέοι άνθρωποι είναι αποξενωμένοι. Γυρίζουν την πλάτη τους στο σύστημα. Και ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι η σημερινή νεολαία παίζει στα δάχτυλα το ίντερνετ - το πιο ισχυρό εργαλείο που ανακαλύφθηκε ποτέ μέσω του οποίου μαθαίνουν άμεσα τι συμβαίνει και που, πληροφορούν τους άλλους, και μέσω αυτού οργανώνουν συλλογικότητες. Το Twitter, το Facebook και το YouTube ήταν τα διαδικτυακά εργαλεία που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις επαναστάσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Πρέπει να θέσουμε τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης ως ύψιστη προτεραιότητα. Πρέπει να αγκαλιάσουμε τα κίνητρα των νέων, το πάθος και την εξειδίκευσή τους. 

Αν δεν λάβουμε τέτοια μέτρα, διατρέχουμε τον κίνδυνο μιας σύγκρουσης γενεών που μπροστά της, η ριζοσπαστική επανάσταση της νεολαίας στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική στη δεκαετία του 1960, θα μοιάζει χλωμή».

Όταν ένας άνθρωπος που συνδιαλέγεται με το χρηματοπιστωτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο, κάνει τέτοιες διαπιστώσεις, για ποιο λόγο αισθάνονται έκπληξη για την διαδικτυακή οργή των blogs τα πληρωμένα παπαγαλάκια της ενημέρωσης που όχι μόνο συνδιαλέγονται αλλά είναι τα ίδια μέρος αυτού του κατεστημένου; 

Εμβρόντητoι οι δοσίλογοι των ΜΜΕ, κάτω από τη ΧL ομπρέλα των αφεντικών τους -για να μην τους πάρουν τα σκάγια από το μουλτιμίξερ σκουπιδιών που στήνουν στην Κερατέα-  πέφτουν από τα σύννεφα δείχνοντας με το δάχτυλο τους «κουκουλοφόρους» που βράζουν στα blogs! «Η χούντα του ίντερνετ δεν θα περάσει» φωνάζουν τρομαγμένα τα σκυλιά της πληροφοριακής χωματερής της οποίας την μπόχα προσπαθούν να κουκουλώσουν με τα ακριβά αρώματα των Νοικοκυρών σε Αποχαύνωση και του Dancing with the βλαξ. 

Πρέπει να παραδεχτούμε βέβαια και τη στροφή κάποιων ξύπνιων δημοσιογράφων των καθεστωτικών ΜΜΕ που από την προσχηματική κριτική της εξουσίας, από την οποία άλλωστε τρέφονταν, ανακάλυψαν ξαφνικά τους βαρείς χαρακτηρισμούς και τους «εναλλακτικούς δρόμους». Αργήσατε παιδιά! 

Η ανεργία και η κοινωνική αδικία σας έχουν προλάβει εδώ και μήνες. Ο απολυμένος που στέκεται στις ουρές του ΟΑΕΔ, έχει όλο τον χρόνο να κάνει τη σύγκριση της κατάστασής στην οποία βρίσκεται, με τα ψέμματα που του σέρβιραν οι γκάνγκστερς της βουλής και που στόλισαν με κερασάκια τα κανάλια και οι εφημερίδες των φίλων τους εκδοτών και εργοδοτών σας. Και κλαίει από οργή. Γιατί γνωρίζατε. Τα ξέρατε όλα και κανείς δεν έκανε κάτι για να τον προειδοποιήσει. Και όταν, στην ευδαιμονία του μεγάλου πάρτι, υπήρχαν blogs και άνθρωποι που επώνυμα ή ανώνυμα φώναζαν, κανείς δεν τους άκουγε. Είναι οι ίδιοι που φωνάζουν και τώρα αλλά επειδή πλέον ακούγονται, θέλετε να τους συνθλίψετε στο όνομα της δήθεν δημοκρατίας.

Η χούντα της πληροφορίας έχει ήδη στριμωχτεί στο κάγκελο. Το κάγκελο των κελιών στα οποία προσπαθείτε να κλείσετε τους ελεύθερους bloggers που αντιπροσωπεύουν τη λαϊκή αγανάκτιση. Το ίντερνετ και τα blogs είναι τα μόνα μέσα που επιτρέπουν στους έγκλειστους να επικοινωνούν. «Τακ τακ εσύ, τακ τακ εγώ». Όπως τότε.

Από τα κελιά ξεκινούν οι λαϊκές εξεγέρσεις. Το πολιτικό σύστημα που στηρίξατε άμεσα ή έμμεσα με τις επιλογές σας, έχει χρεοκοπήσει και μέσα στον πανικό του παίρνει κεφάλια. 

Αυτη τη φορά όμως η Λερναία Ύδρα είναι με τους καλούς.

Debtocracy / Xρεοκρατία

Μία περίληψη όσων θα δούμε την Τετάρτη 6 Απριλίου στο Ντοκιμαντέρ «Debtocracy» (Xρεοκρατία), έδωσε ο ρεπόρτερ και εκ των δημιουργών του έργου Άρης Χατζηστεφάνου στην εκπομπή «Ελληνοφρένεια» του Σκάι 100,3, την οποία βλέπετε παρακάτω. Την εποχή που βγήκε στην εκπομπή, εργαζόταν και ο ίδιος στον σταθμό όμως μόλις πριν από λίγες ημέρες το παιδί απολύθηκε, προφανώς διότι το αφεντικό του ο κ. Γιάννης Αλαφούζος συγκινημένος από τη δράση του Άρη, θέλησε να του δώσει όλο τον χρόνο για να το ολοκληρώσει με την ησυχία του και, φυσικά, να του στείλει ένα αντίτυπο για να το προβάλει στο prime time του σταθμού. Να σημειώσουμε, ότι η παραγωγή του ντοκιμαντέρ στηρίχθηκε εξ' ολοκλήρου σε δωρεές πολιτών.

Η νύχτα των Cristal

Με βαθιά οδύνη και περίσκεψη έγινε γνωστή η αναστολή λειτουργίας του θρυλικού club «Rock' n' Roll» στην περιοχή του Κολωνακίου. Το πλήγμα στη νυχτερινή Αθήνα είναι βαρύ καθώς λίγες ημέρες πριν, έκλεισε και το «Balthazar» των ίδιων ιδιοκτητών οι οποίοι προς το παρόν διατηρούν ανοικτό το bar - restaurant «Gaspar» στην περιοχή του Ψυχικού. Ο τρίτος μάγος, ο Μέλχιορ, βγήκε αλτρουιστής και αντί να γίνει και αυτός καφετέρια όπως οι φίλοι του, στρατεύθηκε στο πλευρό των κατοίκων του Νέου Ψυχικού που διαμαρτύρονται ότι η επιχείρηση καταπατά δημόσιο χώρο και για να περάσουν από το πεζοδρόμιο αναγκάζονται να κάνουν parkour.

Oι τραγικές εξελίξεις προκάλεσαν μαζική κατάθλιψη στις εθισμένες μοντέλες που έχασαν ένα από τα σίγουρα στέκια αναζήτησης φραγκάτων γόνων επιχειρηματικών και πολιτικών οικογενειών όπως παραδοσιακά καθιερώθηκε στη συνειδήσή τους το εν λόγω κατάστημα με τον λιτό, ξύλινο διάκοσμο και το αμερικάνικο φαγητό. Από την άλλη, οι φλωράτζες των βορείων προαστίων που πήραν από τον μπαμπά τους δέκα καράβια και με ιδρώτα και θυσίες τα έκαναν 30, ξεβολεύονται αναζητώντας κατόπιν συνενοήσεως νέο στέκι προκειμένου να καθορίσουν ενιαία τιμή στη βίζιτα. 

Επίσης, όλα τα πρώην στελέχη πολιτικών νεολαιών και σημερινοί βουλευτές που ανδρώθηκαν 

πολιτικά στις μπάρες του ιστορικού «Rock 'n' Roll», αναγκάστηκαν να καταθέσουν επείγουσα ερώτηση στον προέδρο της Βουλής σχετικά με την κατάρρευση των παραδοσιακών αξιών της νυχτερινής διασκέδασης που κατέστησαν αυτούς ευυπόλυπτα μέλη της κενωνίας και έριξαν τους υπόλοιπους στην ανεργία και τα χρέη. Επιπλέον, προκύπτει και ένα μεγαλύτερο πρόβλημα για τους εκπροσώπους της νεοπολιτικής γκλαμουριάς: Δεν υπάρχει μαγαζί εφάμιλλο του «Rock 'n' Roll», στο οποίο, μετά από μία κουραστική ημέρα στα βουλευτικά έδρανα, να μπορούν να πάνε για ένα ποτό με τα πόδια κατευθείαν από τη Βουλή. 

Το ζήτημα έχει θορυβήσει τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες κραταιών νυχτερινών καταστημάτων. Όπως στο Δημόσιο καταργούνται άρον άρον θέσεις και επιδόματα - πρόκληση, έτσι και αυτοί κάνουν τα κουμάντα τους προβαίνοντας σε προληπτικές απολύσεις εργαζομένων σε γκλαμούρικες αλλά παντελώς άχρηστες ειδικότητες όπως: Μουνάρα Υποδοχής, Τεχνικός Ακουστικών Πορτιέρη, Σεφ Γλυκών και Κόφτης Κόκας. Θεωρείται σίγουρο ότι παρά τις εξαγγελίες των αφεντικών πως δεν πρόκειται να υπάρξουν άλλες απολύσεις, θα ακολουθήσει κύμα περικοπών που θα περιλαμβάνει τις χορεύτριες, τους φοιτητές PR, και τα βερεσέδια των βιτρινάτων πελατών. Όσον αφορά το τελευταίο, φαίνεται ότι οι ιδιοκτήτες, όχι μόνο κόβουν τα τσαμπέ στους μαϊντανούς και τις μοντέλες-κράχτες αλλά εξετάζουν τη μείωση τιμών και τις προσφορές στους κανονικούς πελάτες ώστε με καθυστέρηση μερικών δεκαετιών, η προσοχή τους να στραφεί επιτέλους σε αυτούς που πληρώνουν.   

Η παθογένεια την οποία προκαλεί το μαζικό φαλημέντο των χλιδάτων τόπων συνάντησης της κοινωνικής ελίτ, είναι εμφανής. Οι εκπρόσωποι της μεγαλομεσαίας τάξης, τρέμουν στην ιδέα ότι η κατάρα μπορεί να φέρει τα παιδιά τους σε underground χώρους, στα Εξάρχεια, στο Γκάζι ή -θεός φυλάξοι- στα δυτικά προάστια και ξαφνικά τα βλαστάρια τους ανακαλύψουν ότι -ναι- όλοι είμαστε ίδιοι και, κοίτα να δεις που όλοι περνάνε εξίσου καλά και με λιγότερα λεφτά. 

Ένα νέο μαζικό κίνημα, αυτό της διάσωσης των παραδοσιακών αξιών των Cristal και των Cohiba δημιουργείται μέσα από τα τείχη της Κηφισιάς και της Βουλιαγμένης. Venceremos.