Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Mια χαρούμενη οικογένεια

Χθες ύστερα από πολύ καιρό παρακολούθησα το δελτίο ειδήσεων του Μega και με ανακούφιση διαπίστωσα ότι όλα είναι στη θέση τους. Η χώρα σύμφωνα με τους κινδυνολόγους είναι ήδη χρεοκοπημένη αλλά οι καθοριστικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου και του τοποτηρητή του ΔΝΤ στην Ελλάδα Πόουλ Τόμσεν, ξεκαθάρισαν το θολό τοπίο και έτσι όλοι οι Έλληνες έτρεξαν ανακουφισμένοι να ξαναβάλουν τα λεφτά τους πίσω στις τράπεζες.
H Χίλαρι μας έκανε τη χάρη να περάσει και από τα μέρη μας - ευτυχώς οι επισκέψεις αμερικανών αξιωματούχων στη χώρα μας μετά τις αντίστοιχες στην Τουρκία, δεν έχουν καταργηθεί ακόμα, οπότε το μεγάλο κανάλι είχε λεπτομερέστατη κάλυψη και μετάφραση του σπουδαίου γεγονότος και τα σχόλια της κ. Κλίντον για τις τοιχογραφίες και τη διακόσμηση του μεγάρου Μαξίμου.
Στα πολιτιστικά, πρώτο θέμα ήταν ασφαλώς η συναυλία των Πυξ Λαξ, οι οποίοι τραγούδησαν όλες τις επιτυχίες τους, της δεκαετίας του '90 αλλά ένα από τα βιντεοκλίπ εδειχνε το Μοναστηράκι χωρίς μετρό και την Ερμού χωρίς πεζόδρομο.
Στο τέλος του δελτίου καλύφθηκε με εκτενές ρεπορτάζ η τελετή αποφοίτησης των μαθητών του κολλεγίου Αθηνών. Το Mega συχνά - πυκνά έχει ρεπορτάζ από τις δραστηριότητες του Κολλεγίου και απ' ότι κατάλαβα, είναι το σχολείο που πάνε όλα τα παιδιά των μεγαλοστελεχών και δημοσιογράφων του καναλιού. Μου θυμίζει ιδιαίτερα το κόλλημα του ιδιοκτήτη μιας τοπικής εφημερίδας που δούλευα κάποτε, να παρουσιάζει «ρεπορτάζ» για τον γιο του ως ποδοσφαιριστή, ιστιοπλόο, συγγραφέα, δημοτικό σύμβουλο κλπ. Διαπίστωσα δηλαδή ότι στο θέμα της έγκυρης ενημέρωσης, το Mega από την τοπική φυλλάδα του τότε αφεντικού μου δεν έχει και μεγάλη διαφορά, αρκεί τα βλαστάρια τους να προοδεύουν. Να 'ναι καλά τα παιδιά, και θα μαθαίνουμε τα νέα τους από τη συχνότητα του Mega, δόξα τω θεώ.
Στα αθλητικά, εκτός από τα μεταγραφικά νέα του Παναθηναϊκού, κυριάρχησε το θέμα για το μήτινγκ στίβου «Βαρδινογιάννεια» στο Ρέθυμνο. Το ρεπορτάζ ήταν σχεδόν πεντάλεπτο και είμαστε πολύ τυχεροί ως τηλεθεατές που μάθαμε (σε 20 δευτερόλεπτα μάξιμουμ) τις επιδόσεις των Ελλήνων αθλητών αλλά και για το ήσσονος σημασίας γεγονός ότι ο άλτης Λούης Τσάτουμας έπιασε το όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αντιθέτως, είχαμε όλο το χρόνο να μάθουμε -για όσους δεν το έμαθαν πέρυσι ή πρόπερσι- ποιος ήταν ο Παύλος Βαρδινογιάννης στη μνήμη του οποίου γίνονται οι αγώνες, ποιοι παρεβρέθηκαν στο ετήσιο μνημόσυνο, δηλώσεις βουλευτών και τοπικών παραγόντων. Και όσοι δεν είδαν το ρεπορτάζ, δεν πειράζει. Θα το δουν του χρόνου.
Γενικά, το κανάλι έχει αδυναμία σε όποιον φέρει το επώνυμο Βαρδινογιάννης. Άλλωστε η οικογένεια Βαρδινογιάννη αποτελεί έναν από τους βασικούς μετόχους του καναλιού και είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν θέματα στο δελτίο που να αφορούν τα ευεργετήματα και την προσφορά της οικογένειας στο κοινωνικό σύνολο. Αυτο κάνουν άλλωστε και οι ιδιοκτήτες όλων των κραταιών τηλεοπτικών δικτύων παγκοσμίως. Γενικά όταν λένε ότι «στο Mega είμαστε μια οικογένεια» το εννοούν, γι αυτό και αποτάσουν μετά βδελυγμίας τους bloggers που ως γνωστόν είναι ρεμάλια της κοινωνίας και δηλώνουν «πολίτες του κόσμου» αντί να επικεντρώνονται στα νέα της Ψωροκώσταινας και να βλέπουν σαν καλά παιδάκια το δελτίο του Mega, όπως κάνουν όλοι οι καθωσπρέπει Έλληνες. Φυσικά, εφημερίδες όπως ο Guardian και οι Financial Times εκφράζουν πλέον ανοικτά την ανησυχία τους για την έκταση τους φαινομένου του blogging αλλά τι ξέρουν αυτοί;

(Πριν από μερικούς μήνες ο διευθυντής ειδήσεων του Mega, ο άνθρωπος δηλαδή που επιλέγει τα θέματα και καθορίζει εν πολλοίς τον τρόπο παρουσίασής τους όπως είδαμε παραπάνω, είχε υποβάλει μήνυση κατά του blog Fimotro επειδή τον είχε συμπεριλάβει σε ψηφοφορία μαζί με άλλους δημοσιογράφους του καναλιού, για το «ποιος από όλους γλύφει καλύτερα την κυβέρνηση». Τότε είχα γράψει αυτό και, όπως φαίνεται, η δημοσιογραφική ηθική και η αίσθηση της ευθύνης απέναντι στον τηλεθεατή δεν έχουν βρει ακόμα θέση στο «Μεγάλο Κανάλι». Σημασία έχει να προβάλλουμε αυτά που βολεύουν εμάς και τα αφεντικά μας ή αυτά που μας χαροποιούν προσωπικά ακόμη και αν είναι τα ίδια μας τα παιδιά επειδή αποφοιτούν από το ακριβό ιδιωτικό σχολείο που τα στέλνουμε. Δεν έχει σημασία αν αυτά δεν φταίνε σε τίποτα, δεν έχει σημασία αν τα ρωτήσαμε ή όχι. Αρκεί που ικανοποιούν την ματαιοδοξία μας).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου