“Σκηνές” απείρου κάλλους από την Ελληνική δικαιοσύνη

 

Επιτέλους, επιτέλους,επιτέλους!!!
Η Δικαιοσύνη δεν σταμάτησε να δουλεύει ούτε το καλοκαίρι.
Αφού έλυσε το πρόβλημα του χρόνου απονομής δικαίου στις διαδικασίες της.
Αφού σταμάτησε να αποφασίζει για μεγαλύτερους μισθούς για τον εαυτό της.
Αφού αποκάλυψε και συνέτριψε την διαφθορά στους κόλπους της με το παραδικαστικό.
Αφού κινήθηκε με αποφασιστικότητα για την υπόθεση Βατοπεδίου.
Αφού διαλεύκανε τα σκάνδαλα με τους χρηματισμούς (χορηγίες) των κομμάτων και των κομματικών στελεχών από τη Siεmens
Αφού επέβαλε το νόμο και την τάξη στην οικονομική ελίτ στην Ελλάδα.
Αφού διευρεύνησε τις σχέσεις του Νορβηγού τρομοκράτη Άντερς Μπρέιβικ με την ελληνική ακροδεξιά
Αφού έδειξε όλη της την επιείκια σε 20χρονα παιδιά δίνοντάς τους 130 χρόνια κρατικής φροντίδας.
Αφού φροντίζει να εφαρμόζει τους νόμους για την ανευθυνότητα των υπουργών.
Αφού έλαβε υπ' όψιν το κοινό περί δικαίου αίσθημα στην Ελληνική κοινωνία.
Eπιχειρεί να επιβάλει τον νόμο στην πλατεία Συντάγματος, την τελευταία γωνία ανομίας στη χώρα,
Στις “αυθαίρετες” σκηνές, όσων τολμούν να σκέφτονται αυθαίρετα.
Επιχειρεί να πράξει, όπως πράτει χρόνια τώρα για όλα τα αυθαίρετα κτίσματα σε δάση και παραλίες.
Από τις 25 Μαϊου στην πλατεία Συντάγματος, σε όλες τις πλατείες της χώρας, δίνουμε μια μεγάλη μάχη νομιμότητας, ενάντια: στις αυθαιρεσίες της πολιτικής εξουσίας, στο παράνομο χρέος, που δεν θα πληρώσουμε.
Ενάντια στο παράνομο μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση και το μεσοπρόθεσμο, ενάντια στις παράνομες τράπεζες. Όλο αυτό το διάστημα, και πιο πριν, κανένας λειτουργός της Δικαιοσύνης δεν έπραξε τα αυτονόητα, δεν κίνησε τις απαραίτητες διαδικασίες.
Από τις 25 Μαϊου δεν μας έχουν τρομοκρατήσει οι απειλές της κυβέρνησης, δεν μας έχουν τρομοκρατήσει η αστυνομική βαρβαρότητα, τα 3.000 χημικά, δεν μας έχουν τρομοκρατήσει η μεθοδευμένη σπίλωση από την πλειοψηφία των ΜΜΕ. Δεν μας τρομοκρατεί ούτε το πρωτοφανές γεγονός να διακόψουν απόψε τον φωτισμό στην κεντρικότερη πλατεία της χώρας.
Μετά από δύο μήνες και τρεις μέρες, δεν τρομοκρατούμαστε. Και αυτό γιατί είμαστε αποφασισμένοι. Και το επαναλαμβάνουμε σε όλους τους τόνους, για να το καταλάβουν και όσοι κάνουν πως δεν βλέπουν και πως δεν ακούν.
Είμαστε εδώ, παραμένουμε εδώ, θα είμαστε εδώ και στις νέες μεγάλες κινητοποιήσεις του λαού. Είμαστε εδώ, με τις συνελεύσεις και τις δράσεις μας, γιατί η χρήση των δημοσίων χώρων ανήκει σε όλους.
Υ.Γ. Αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτή η ανακοίνωση η πλατεία Συντάγματος βρίσκεται σε συσκότιση θυμίζοντας μέρες κατοχής.

Καλούμε το Λαό της Αθήνας την Παρασκευή 29 Ιουλίου από τις 7 μ.μ στην Πλατεία Συντάγματος.
ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΟΥΝ.
ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ.

28 Ιουλίου 2011, Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος

Στης πισίνας τα νερά

Οι πρώτες πισίνες στην ιστορία κατασκευάστηκαν στην αρχαία Ρώμη τον 1αι. π.Χ. Μάλιστα ο Μαικήνας Γάιος,  ένας προύχοντας της πόλης ανέλαβε την κατασκευή της πρώτης θερμαινόμενης πισίνας για κολύμβηση η οποία μάλιστα ήταν και δημόσια.
Στις μέρες μας, η ιδιωτική πισίνα αποτελεί -δικαιολογημένα ως ένα βαθμό- στοιχείο ισχύος και κοινωνικού status. Γι αυτό και ο ιδιοκτήτης ενός σπιτιού εξοπλισμένου με πισίνα θεωρείται πλούσιος, επιτυχημένος, λαμόγιο ή όλα τα παραπάνω. Πέρυσι, μαζί με πέντε φίλους, είχαμε ενοικιάσει για το καλοκαίρι ένα τέτοιο σπίτι στα Ανατολικά προάστια της Αττικής καταβάλλοντας έκαστος ένα σεβαστό αλλά λογικό ποσό. Έτσι οι καλεσμένοι που έρχονταν για καφέ, φαγητό ή «pool party», έμεναν με ανοικτό το στόμα μη ξέροντας σε ποια από τις κατηγορίες να μας κατατάξουν. Η αλήθεια είναι πως, όταν ο απλός κόσμος στριμώχνεται στις πλαζ και εσύ κάνεις βουτιές σε μία μεγάλη πισίνα με θέα τον όρμο της Ραφήνας, μια διαφορά την έχεις. Δυστυχώς, φέτος λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων και με πόνο καρδιάς δεν μπόρεσα να συμμετάσχω στον ρεφενέ οπότε είμαι αναγκασμένος να τραβιέμαι στις παραλίες μαζί με την πλέμπα.
Το κράτος, χρόνια τώρα, στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, στηρίζεται στο αλάνθαστο συμπέρασμα ότι οι ιδιοκτήτες σπιτιών με πισίνα έχουν εισοδήματα άνω του μέσου όρου και είναι πανίσχυροι κοινωνικά και επαγγελματικά. Όλοι. Γι' αυτό, κάθε χρόνο εξαπολύει -μέσω των ΜΜΕ- ένα ανελέητο κυνηγητό με δορυφορικές φωτογραφίες, δηλώσεις πόθεν έσχες, φορολογικά στοιχεία κλπ. αλλά τελικά οι μόνοι που την πληρώνουν είναι αυτοί που έχουν πισίνα από τα Jumbo.
Στην απομυθοποίηση του ιδιαίτερου συμβολισμού που έχουν οι πισίνες ως δείγμα κοινωνικής επιφάνειας, συμβάλλει κατά κόρον ο πρωθυπουργός της χώρας ο οποίος δεν έχει εμφανιστεί ποτέ να κολυμπάει ή να κάνει κανό σε πισίνα παρά μόνο στα ταπεινά νερά του Αργοσαρωνικού. Άλλωστε, όσο μεγάλη και να είναι μία πισίνα δεν μπορεί να χωρέσει δύο σκάφη του λιμενικού και μία ομάδα βατραχανθρώπους των ειδικών δυνάμεων που προσέχουν τον κ. Παπανδρέου να μην πνιγεί. Την ίδια φιλοσοφία χαμηλών τόνων ακολουθούν και όλα τα μέλη της κυβέρνησης που δεν έχουν εμφανιστεί σε καμία πισίνα βίλας ή πολυτελούς ξενοδοχείου ώστε να μην προκαλούν το δημόσιο αίσθημα στις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα. Έχουν βέβαια φίλους οι οποίοι, εκτός από πισίνες διαθέτουν και θαλαμηγούς για να πηγαίνουν σε απόμερες παραλίες όπου δεν τους βλέπει κανείς. Κάποιοι δε, έχουν και τις πισίνες πάνω στις θαλαμηγούς.

Συνωμοσία Πυρήνων της βρωμιάς

Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση έδινε στις Βρυξέλλες την τιτάνια μάχη της εθνικής σωτηρίας, η βουλή των ελλήνων, σε ακόμα μία αποθέωση των Δημοκρατικών θεσμών, απάλλασσε με συνοπτικές διαδικασίες τους Γιώργο Αλογοσκούφη και Χρήστο Μαρκογιαννάκη από τη διερεύνηση τυχόν ευθυνών τους στην υπόθεση της Siemens, απορρίπτοντας τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής.

Συγκλονισμένο το Πανελλήνιο, αν και δεν καταλαβαίνει Χριστό από όσα αποφασίστηκαν στη Σύνοδο Κορυφής, δεν πηγαίνει ούτε για κατούρημα την ώρα των δελτίων ειδήσεων. Κρέμεται από τα χείλη του Χατζηνικολάου, του Πρετεντέρη και των οικονομολόγων οι οποίοι μιλούν στον ελληνικό λαό για τα επιτόκια, το rollover, τα CDS και την επιμήκυνση ομολόγων λες και του εξηγούν πως το τρίβουν το πιπέρι. Ασφαλώς, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να ξεκαθαρίσει στους ταλαίπωρους τηλεθεατές ότι ουσιαστικά τίποτα δεν θα αλλάξει στη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν τον τελευταίο χρόνο και ότι αν σκόπευαν να εγκαταλείψουν τη χώρα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ακυρώσουν τα σχέδιά τους - είναι το καλύτερο που έχουν να κάνουν.

Το καυτό θέμα της επικαιρότητας, ουσιαστικά αφορά μόνο όσους έχουν καταθέσεις άνω των 500.000 ευρώ, ακίνητα εκατομμυρίων και ομόλογα, ωστόσο έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της «κοινής γνώμης» η οποία είναι τόσο «κοινή» όσο επιτρέπει σε στημένα δελτία ειδήσεων να τη διαμορφώνουν.

Η ποινικοποίηση απλών, φιλικών σχέσεων 20χρονων παιδιών για παράδειγμα, δεν συνιστά απειλή για τον μέσο έλληνα τηλεθεατή στο μέτρο που εμπιστεύεται τα «κυρίαρχα» ΜΜΕ για την ενημέρωσή του. Για την ακρίβεια, αυτή η απειλή είναι σαν μην υφίσταται από τη στιγμή που κανένα από τα τηλεοπτικά δελτία των εφοπλιστών και των μεγαλοεργολάβων δεν έκανε την παραμικρή αναφορά (και φυσικά δεν άσκησε την παραμικρή κριτική) στον παραλογισμό της ελληνικής Δικαιοσύνης η οποία την περασμένη Τρίτη, καταδίκασε για συμμετοχή στη «Συνωμοσία πυρήνων της φωτιάς» έξι νέους ανθρώπους με  ποινές που ξεπερνούν τα 10 χρόνια.

Αυτή τη στιγμή, ο πρώην υπουργός Τάσος Μαντέλης με ομολογημένο αδίκημα την αποδοχή και απόκρυψη από την εφορία, «χορηγίας» άνω του μισού εκατομμυρίου ευρώ από τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, κυκλοφορεί ελεύθερος με τριετή αναστολή.
Την ίδια στιγμή, οι τραπεζικοί λογαριασμοί των παιδιών του μάνατζερ της Siemens, Χρήστου Καραβέλα, παραμένουν φορτωμένοι εκατομμύρια με τα οποία πλέον κανείς δεν ασχολείται.
Τα πολυτελή σπίτια πολιτικών προσώπων, τα ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά «υπηρεσιακών παραγόντων» σε ελβετικές τράπεζες, οι περιουσίες και τα δεκάδες ακίνητα πρώην υπουργών γραμμένα σε υπεράκτιες εταιρείες, προφανώς δεν συνιστούν καμία απειλή για τη Δημοκρατία μας και το κοινό περί δικαίου αίσθημα από τους έγκυρους αναλυτές των βραδυνών δελτίων.
Αντίθετα, το αποτύπωμα σε μία πλαστική σακούλα που άφησε ένα 20χρονο κορίτσι σε ένα «ύποπτο» διαμέρισμα, ή η χαλασμένη μοτοσυκλέτα την οποία πάρκαρε ένας 22χρονος στην αυλή του σπιτιού ενός φίλου του για να την πάει την επόμενη μέρα στο συνεργείο, αποτελούν για τους αδέκαστους λειτουργούς της Θέμιδος αδιάσειστα στοιχεία που κατατάσουν τους εν λόγω ανθρώπους σε θανάσιμους εχθρούς της νομιμότητας.
Ένα βράδυ με παρέα, ένα ποτό σε ένα μπαρ, ένα βιβλίο που άλλαξε εφηβικά χέρια, μπορούν να γίνουν φονικά όπλα στο μυαλό ενός μισότρελου, ή σε διατεταγμένη υπηρεσία δικαστή. Όταν σε δίκες μαφιόζων αναγνωρίζεται το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, για κανένα από αυτά τα παιδιά δεν αναγνωρίστηκε το παραμικρό. Ενώ το ίδιο το δικαστήριο παραδέχεται ότι οι «φυσικοί αυτουργοί της οργάνωσης παραμένουν ασύλληπτοι» και ακόμα και οι μάρτυρες κατηγορίας και ο εισαγγελέας στέκονται με συμπάθεια απέναντι σε αυτά τα 20χρονα, οι δικαστές δεν έχουν καμία αναστολή να τους επιβάλλουν εξοντωτικές ποινές και να τα στείλουν συνοδευόμενα από δεκάδες κρατικούς κουκουλοφόρους με χειροπέδες πίσω από τα σίδερα.
Αυτοί είναι οι αληθινοί τρομοκράτες. Και το μήνυμά τους είναι σαφές: «Σας τιμωρούμε γιατί τολμάτε να μιλάτε. Τολμάτε να χαμογελάτε, τολμάτε να βγαίνετε, να κάνετε παρέες, να διαβάζετε. Τολμάτε να συζητάτε για επαναστάσεις και ανατροπές. Θα σας λιώσουμε».
Όσοι το έχουν καταλάβει συνεχίζουν να πολεμάνε. Μόνοι τους. Λίγοι. Χωρίς στήριγμα.
Οι υπόλοιποι συνεχίστε να βλέπετε ειδήσεις και να ελπίζετε όσα σας σερβίρουν οι οικονομικοί αναλυτές και οι παρουσιαστές με τα ακριβά κοστούμια.
Όχι ανόητε. Αν πέσουν τα CDS η ζωή σου δεν θα γίνει καλύτερη.

* Το πρόσφατο παράδειγμα κρατικής τρομοκρατίας και κυνισμού με αφορμή την καταδίκη έξι νέων παιδιών ως «τρομοκράτες», μου θύμισε τη συγκλονιστική επιστολή της Φαίης Μάγιερ που συνελλήφθη γιατί είχε σχέσεις με αναρχικούς, άρα απειλούσε τη Δημοκρατία και γιατί σε έρευνα των κρατικών ρουφιάνων στο σπίτι της «βρέθηκαν έντυπα» λες και απαγορεύεται σε κάθε πολίτη να διαβάζει ότι θέλει και ότι του αρέσει. Την ενοχοποίησαν χωρίς κανένα στοιχείο όπως και τους συλληφθέντες των δήθεν «Πυρήνων» βασιζόμενοι σε στοιχεία που αποδεικνύουν κάτι που μπορεί να είναι, ουσιαστικά ενοχοποιούν τις πολιτικές απόψεις τους και τους στέλνουν ανερυθρίαστα στη φυλακή γι αυτές. Ας το θυμάστε αυτό την επομενη φορά που κάποιος φίλος σας θα φέρει στην παρέα έναν άγνωστο. Ίσως χρειαστεί να εγκαταλείψετε αμέσως το τραπέζι για να μην κατηγορηθείτε ως «άνθρωπος που συνδέεται με τρομοκρατική οργάνωση».

Mια χαρούμενη οικογένεια

Χθες ύστερα από πολύ καιρό παρακολούθησα το δελτίο ειδήσεων του Μega και με ανακούφιση διαπίστωσα ότι όλα είναι στη θέση τους. Η χώρα σύμφωνα με τους κινδυνολόγους είναι ήδη χρεοκοπημένη αλλά οι καθοριστικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου και του τοποτηρητή του ΔΝΤ στην Ελλάδα Πόουλ Τόμσεν, ξεκαθάρισαν το θολό τοπίο και έτσι όλοι οι Έλληνες έτρεξαν ανακουφισμένοι να ξαναβάλουν τα λεφτά τους πίσω στις τράπεζες.
H Χίλαρι μας έκανε τη χάρη να περάσει και από τα μέρη μας - ευτυχώς οι επισκέψεις αμερικανών αξιωματούχων στη χώρα μας μετά τις αντίστοιχες στην Τουρκία, δεν έχουν καταργηθεί ακόμα, οπότε το μεγάλο κανάλι είχε λεπτομερέστατη κάλυψη και μετάφραση του σπουδαίου γεγονότος και τα σχόλια της κ. Κλίντον για τις τοιχογραφίες και τη διακόσμηση του μεγάρου Μαξίμου.
Στα πολιτιστικά, πρώτο θέμα ήταν ασφαλώς η συναυλία των Πυξ Λαξ, οι οποίοι τραγούδησαν όλες τις επιτυχίες τους, της δεκαετίας του '90 αλλά ένα από τα βιντεοκλίπ εδειχνε το Μοναστηράκι χωρίς μετρό και την Ερμού χωρίς πεζόδρομο.
Στο τέλος του δελτίου καλύφθηκε με εκτενές ρεπορτάζ η τελετή αποφοίτησης των μαθητών του κολλεγίου Αθηνών. Το Mega συχνά - πυκνά έχει ρεπορτάζ από τις δραστηριότητες του Κολλεγίου και απ' ότι κατάλαβα, είναι το σχολείο που πάνε όλα τα παιδιά των μεγαλοστελεχών και δημοσιογράφων του καναλιού. Μου θυμίζει ιδιαίτερα το κόλλημα του ιδιοκτήτη μιας τοπικής εφημερίδας που δούλευα κάποτε, να παρουσιάζει «ρεπορτάζ» για τον γιο του ως ποδοσφαιριστή, ιστιοπλόο, συγγραφέα, δημοτικό σύμβουλο κλπ. Διαπίστωσα δηλαδή ότι στο θέμα της έγκυρης ενημέρωσης, το Mega από την τοπική φυλλάδα του τότε αφεντικού μου δεν έχει και μεγάλη διαφορά, αρκεί τα βλαστάρια τους να προοδεύουν. Να 'ναι καλά τα παιδιά, και θα μαθαίνουμε τα νέα τους από τη συχνότητα του Mega, δόξα τω θεώ.
Στα αθλητικά, εκτός από τα μεταγραφικά νέα του Παναθηναϊκού, κυριάρχησε το θέμα για το μήτινγκ στίβου «Βαρδινογιάννεια» στο Ρέθυμνο. Το ρεπορτάζ ήταν σχεδόν πεντάλεπτο και είμαστε πολύ τυχεροί ως τηλεθεατές που μάθαμε (σε 20 δευτερόλεπτα μάξιμουμ) τις επιδόσεις των Ελλήνων αθλητών αλλά και για το ήσσονος σημασίας γεγονός ότι ο άλτης Λούης Τσάτουμας έπιασε το όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αντιθέτως, είχαμε όλο το χρόνο να μάθουμε -για όσους δεν το έμαθαν πέρυσι ή πρόπερσι- ποιος ήταν ο Παύλος Βαρδινογιάννης στη μνήμη του οποίου γίνονται οι αγώνες, ποιοι παρεβρέθηκαν στο ετήσιο μνημόσυνο, δηλώσεις βουλευτών και τοπικών παραγόντων. Και όσοι δεν είδαν το ρεπορτάζ, δεν πειράζει. Θα το δουν του χρόνου.
Γενικά, το κανάλι έχει αδυναμία σε όποιον φέρει το επώνυμο Βαρδινογιάννης. Άλλωστε η οικογένεια Βαρδινογιάννη αποτελεί έναν από τους βασικούς μετόχους του καναλιού και είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν θέματα στο δελτίο που να αφορούν τα ευεργετήματα και την προσφορά της οικογένειας στο κοινωνικό σύνολο. Αυτο κάνουν άλλωστε και οι ιδιοκτήτες όλων των κραταιών τηλεοπτικών δικτύων παγκοσμίως. Γενικά όταν λένε ότι «στο Mega είμαστε μια οικογένεια» το εννοούν, γι αυτό και αποτάσουν μετά βδελυγμίας τους bloggers που ως γνωστόν είναι ρεμάλια της κοινωνίας και δηλώνουν «πολίτες του κόσμου» αντί να επικεντρώνονται στα νέα της Ψωροκώσταινας και να βλέπουν σαν καλά παιδάκια το δελτίο του Mega, όπως κάνουν όλοι οι καθωσπρέπει Έλληνες. Φυσικά, εφημερίδες όπως ο Guardian και οι Financial Times εκφράζουν πλέον ανοικτά την ανησυχία τους για την έκταση τους φαινομένου του blogging αλλά τι ξέρουν αυτοί;

(Πριν από μερικούς μήνες ο διευθυντής ειδήσεων του Mega, ο άνθρωπος δηλαδή που επιλέγει τα θέματα και καθορίζει εν πολλοίς τον τρόπο παρουσίασής τους όπως είδαμε παραπάνω, είχε υποβάλει μήνυση κατά του blog Fimotro επειδή τον είχε συμπεριλάβει σε ψηφοφορία μαζί με άλλους δημοσιογράφους του καναλιού, για το «ποιος από όλους γλύφει καλύτερα την κυβέρνηση». Τότε είχα γράψει αυτό και, όπως φαίνεται, η δημοσιογραφική ηθική και η αίσθηση της ευθύνης απέναντι στον τηλεθεατή δεν έχουν βρει ακόμα θέση στο «Μεγάλο Κανάλι». Σημασία έχει να προβάλλουμε αυτά που βολεύουν εμάς και τα αφεντικά μας ή αυτά που μας χαροποιούν προσωπικά ακόμη και αν είναι τα ίδια μας τα παιδιά επειδή αποφοιτούν από το ακριβό ιδιωτικό σχολείο που τα στέλνουμε. Δεν έχει σημασία αν αυτά δεν φταίνε σε τίποτα, δεν έχει σημασία αν τα ρωτήσαμε ή όχι. Αρκεί που ικανοποιούν την ματαιοδοξία μας).

Thank you Mr. Vangelis

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η δήλωση του υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου ότι η φράση «επιλεκτική χρεοκοπία» τρομάζει «χωρίς λόγο» και γι αυτό χρησιμοποιεί επιμόνως τον αγγλικό όρο «selective default». Και συμπλήρωσε ότι «αυτό δεν είναι ένα πραγματικό γεγονός, δεν είναι χρεοκοπία, αλλά μία αξιολόγηση κρατικών ομολόγων που κάνουν οι τρεις γνωστοί οίκοι αξιολόγησης. Δεν δημιουργεί αυτό από μόνο του μια πραγματικότητα, ούτε ενεργοποιεί τον περιβόητο μηχανισμό των CDS».

Είναι δεδομένο ότι κανένας δημοσιογράφος δεν κατάλαβε τι ήθελε να πει ο συνταγματολόγος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, αν και αυτή η δήλωση έκανε απόλυτα ξεκάθαρο για ποιον λόγο βρίσκεται στη συγκεκριμένη θέση τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται ένας «τσάρος» ο οποίος, άσχετα από τις γνώσεις του περί τα οικονομικά, επιβάλλεται να ξέρει τα ελληνικά τόσο καλά ώστε να μπορεί να μιλάει για μισή ώρα χωρίς κανένας να καταλαβαίνει τι λέει και -μάλιστα- αν τολμήσεις να ρωτήσεις «τι εννοείτε», να είναι σε θέση να το εξηγήσει, με μια ακόμα πιο ακατανόητη εξήγηση ώστε να βαρεθείς, και να μη ρωτήσεις τρίτη φορά.

Στην περιβόητη χθεσινή δήλωση, ο κ. Βενιζέλος επικαλείται τον αγγλικό όρο «selective default» για να μην τρομάζει τον Ελληνικό λαό που ως γνωστόν, είναι κουτορνίθι ενώ από αγγλικά ξέρει μόνο το yes, το no, το thank you και το hello baby (οι άντρες). Αλλά και η νεολαία που μαθαίνει καλύτερα αγγλικά, τα χρησιμοποιεί για να μαθαίνει απ' έξω τους στίχους της Lady Gaga και δεν καταλαβαίνει Χριστό από οικονομικούς όρους.

Αντίστοιχα, ο υπουργός, όταν βγαίνει στις Βρυξέλλες και στο Eurogroup, απευθύνεται στους ομολόγους του και στους τεχνοκράτες με ελληνικούς όρους ώστε να μην τον καταλαβαίνουν και τρομάζουν κι αυτοί. Είναι χαρακτηριστικά τα στιγμιότυπα που έπιασαν οι κάμερες, στα οποία ο κ. Βενιζέλος απευθυνόμενος στον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ του έλεγε γελώντας: «Δεν υπάρχει μία, βλέπω να παίρνετε τα αρχ... μου» ενώ λίγο αργότερα «συννελήφθη» να λέει στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Πολ Τρισέ: «Ομόλογα ε; Να»!

Ο κ. Βενιζέλος, που μιλάει αγγλικά με προφορά χειρότερη από του Γιοσού Σαριέγκι, βλέπει ότι αυτή η μέθοδος, να χρησιμοποιεί αγγλικούς όρους για «ευαίσθητες» οικονομικές έννοιες ώστε οι πολίτες να νομίζουν ότι όλα πάνε καλά, είναι πολύ επιτυχημένη και σκέφτεται να τη χρησιμοποιήσει και στο μέλλον. Βέβαια οι πολίτες δεν θα βλέπουν καμία διαφορά ανάμεσα στους αγγλικούς και τους ελληνικούς όρους - οι μειώσεις μισθών, η ανεργία και η εργασιακή τρομοκρατία θα είναι ίδιες. Εκτός ίσως από την επερχόμενη χρεοκοπία, η οποία μάλιστα -όσο μαλακά και αν προσπαθεί να μας τη σερβίρει ο κ. υπουργός- δεν θα είναι επιλεκτική («selective») αλλά ολική («total») οπότε μοιραία και πολύ σύντομα ο ελληνικός λαός θα απαντήσει (και) στα αγγλικά του κ. Βενιζέλου με μερικά «γαλλικά». Good night!

Ο συνήγορος του σκηνίτη

Τα τσαντίρια για τα οποία μίλησε ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου αποτελούν πράγματι όνειδος για το υψηλό επίπεδο διαβίωσης και ποιότητας ζωής που απολαμβάνουμε όλοι οι κάτοικοι του κέντρου. Και εγώ πολλές φορές απορώ πως είναι δυνατόν οι αγανακτισμένοι Αθηναίοι να ζουν μέσα σε σκηνές αφήνοντας τα πολυτελή και ευρύχωρα διαμερίσματά τους στον Λυκαβηττό, την Πλάκα, το Θησείο και το Κολωνάκι, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να βγάλουν σημαίες στα μπαλκόνια και να κάνουν λαϊκές συνελεύσεις με teleconference όπως το Eurogroup και το Ecofin.
Η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό πλήττεται ανεπανόρθωτα από το οικτρό θέαμα της πλατείας Συντάγματος ενώ οι τουρίστες, αφού μασαμπουκιάσουν στα McDonalds φεύγουν αηδιασμένοι από την περιοχή και αναζητούν καταφύγιο στις γραφικές γειτονιές της Κυψέλης, των Αμπελοκήπων και του Παγκρατίου.
Ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση είπε ότι ο δήμος εγγυάται για την καθαριότητα την πόλης και για να γίνει σαφέστερος τόνισε: «Το ξεκαθαρίζω»! Θέλησε μάλιστα να δώσει χρόνο στους αγανακτισμένους για να τα μαζέψουν και να φύγουν τονίζοντας ότι ο καθαρισμός θα ξεκινήσει από τα στενά του ιστορικού κέντρου και του Ψυρρή που βρωμάνε και ζέχνουν, ανεβαίνοντας προς τα πάνω. Άγνωστο παραμένει εάν η επιχείρηση σκούπα θα συνεχιστεί και στο κτίριο που βρίσκεται πάνω από την πλατεία Συντάγματος το οποίο σύμφωνα με μαρτυρίες αν και δείχνει πεντακάθαρο εξωτερικά, «μέσα, όπου και να ακουμπήσεις λερώνεσαι».
Σύμφωνα με πληροφορίες, η χρήση δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου - λάμψης τις προηγούμενες ημέρες από τα ΜΑΤ, εκτός από την πολύτιμη συνεισφορά στον έλεγχο του πλήθους των ταραξιών, ξετρύπωσε τις κατσαρίδες και τα τρωκτικά από τα λαγούμια τους σε κάθε γωνιά της πλατείας και δεν αποκλείεται να επιστρατευθούν ξανά ώστε να εξολοθρευτούν και τα τελευταία από τα συνεργεία μυοκτονιών του δήμου και να γίνει το Σύνταγμα λαμπίκος. Αυτό βέβαια ενέχει τον κίνδυνο, οι τουρίστες να μη θέλουν να φύγουν από την Αθήνα γεγονός που θα προκαλέσει την οργή και την αγανάκτηση των ξενοδόχων στα Ματογιάννια, τη Νάουσα και το Φαληράκι, που θα βλέπουν την πλατεία Συντάγματος να τους κλέβει την πελατεία. Δεν αποκλείεται μάλιστα να ζητήσουν ποσοστά από τα κέρδη του Τερκενλή και του Coffee Time ως ελάχιστη αποζημίωση. Φυσικά, σε μία τέτοια περίπτωση η Αθήνα θα μετατραπεί από ενδιάμεσο προορισμό σε ισχυρό τουριστικό θέρετρο και ο δήμος δεν θα αφήσει την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Θα μοιράσει στους τουρίστες αντίσκοινα για κάμπινγκ στην πλατεία Συντάγματος ενώ τα ειδικά κόκκινα διώροφα τουριστικά λεωφορεία θα κάνουν δρομολόγια πλέον και στην πεντακάθαρη (από τους atenistas) παραλία του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας ώστε να μη χάνουν και το μπάνιο. Διότι άλλο άρωμα έχει η γερμανική και η αγγλική λετσαρία και άλλη οι πασέ αγανακτισμένοι.

Ένα γιοτ για τη Γάζα

Με συντονισμένη επιχείρηση, το ελληνικό Λιμενικό μπλόκαρε τον απόπλου του πλοίου Audacity of Hope με αμερικανούς ακτιβιστές και δημοσιογράφους το οποίο απέπλευσε από το Πέραμα με προορισμό τη Γάζα και σκοπό είχε να σπάσει το ναυτικό εμπάργκο στην Παλαιστίνη παραδίδοντας ανθρωπιστική βοήθεια. Σύμφωνα με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, «το πλοίο απέπλευσε παράνομα χωρίς άδεια απόπλου της λιμενικής αρχής κι ενώ εκκρεμούσαν προς αποκατάσταση ουσιώδεις ελλείψεις στον τομέα της ασφάλειας» ενώ ο 60χρονος καπετάνιος του πλοίου συνελήφθη και κρατείται. 

Είναι αξιοθαύμαστα τα αντανακλαστικά των ελληνικών Αρχών να σταματήσουν το συγκεκριμένο πλοίο «για λόγους ασφαλείας» την ώρα που, σύμφωνα με αξιωματικούς του Λιμενικού αλλά και κατά γενική ομολογία, κανένας έλεγχος για αυτόν τον σκοπό δεν πραγματοποιείται πλέον στα εκατοντάδες σκάφη που πλέουν καθημερινά στις ελληνικές θάλασσες. Ο λόγος είναι ότι τα πλωτά μέσα του Λιμενικού και της Ακτοφυλακής παραμένουν δεμένα στις βάσεις τους λόγω έλλειψης καυσίμων.

Δεδομένου ότι στο σκάφος επέβαιναν Αμερικανοί, το ελληνικό δαιμόνιο απουσίαζε ενώ θα μπορούσε με μια απλή κίνηση, όχι μόνο να αποπλεύσει αλλά και να συνεχίσει προς τον προορισμό του χωρίς κανένα πρόβλημα. Αν το σκάφος λεγόταν Kazablanca, με τέσσερα - πέντε μπικίνι φορεμένα από τις πιο καλλίγραμες κοπέλες που επέβαιναν (άλλωστε ταξίδευαν και γυναίκες δημοσιογράφοι του CNN οι οποίες είναι γνωστό ότι προσλαμβάνονται με κάστινγκ) και ένα μεγάλο πανό «Ι love Agia Napa» δεμένο στο πλάι του καραβιού, είναι σίγουρο ότι οι άνδρες του Λιμενικού όχι μόνο δεν θα εμπόδιζαν τον απόπλου αλλά θα συνόδευαν το σκάφος με ασφάλεια στα διεθνή ύδατα ακόμα και αν έπρεπε να επιστρέψουν κάνοντας κουπί.